ఆ మస్తిష్క పొరలు ఎంత
ఆపేక్షతో ఆలింగనం
చేసుకున్నాయో గాని!
కండరాలు శుష్కించిపోతున్నా...
వయసు కాలమనే జల్లెడలో 
జారిపోతున్నా!
ఎన్నో బంధాలు ఒకటై
వేరుపడి ఒంటరులుగా
మిగిల్చి వెళ్లిపోతున్నా!
తగిలిన ఆటుపోటులు కూడా
కుచించుకుపోయిన
ఆ వృద్ధ ఆచ్ఛాదనంలో
మరుగునపడిపోతున్నా!

ఆ మధుర క్షణాలు మాత్రం
వణుకుతున్న 
హృదయ సవ్వడులను
తాకగానే....
ముడుచుకుపోయిన
ఆ మస్తిష్క పొరలుకూడా
ఒక్కసారిగా
నింగిన పరచుకునే
ఇంద్రధనస్సులా విప్పారి
మదిని ఆహ్లాదపరుస్తాయి....
బహుశా అవి అమ్మతో
గడిపిన మరుపురాని అద్భుత
బాల్యపు రోజులనుకుంటాను...