గతిలేని దానిగా కసుగడ్డి పువ్వుగా
జీవించుమంటు శాసించినావు
నా స్వామి! ఒకరికైన నుపకరించని
వ్యర్థ జన్మము బరువయ్యెనాకు
కడకు నీ చరణ పంకజ పూజకును సొక్కి
సేవింపనైన నోచినది లేదె
ఏమి పాపమ్ముగావించి ఏ శాపమ్ము
తగిలి ఈ రూపమ్ము దాల్చినానో!
ధరణి దయలేని నరుల పాదముల కింద
మణగి రోదించుచున్న నా మనసులోని
వేదనాభారమది ఒక్క వేకువైన
ఓర్వలేనయ్య తండ్రి నేనోర్వలేను!
మల్లెపూవును కాను, చేమంతినైన
కాను, సంపెంగ మరి గులాబీని కాను
పెరటితోటలో నన్నుంచి పెంచలేరు
మానవులకేల కల్గు నాపైన కరుణ