నా జ్ఞాపకాలను నీతో పంచుకుందామంటే నువ్వు నా దగ్గర లేవు. పెళ్లి చేసుకుని అత్తవారింటికి వెళ్లిపోయావు. దగ్గరున్నంతకాలం తెలియలేదు నీ విలువ. దూరమయ్యాక తెలిసింది ఆ ప్రేమ ఎటువంటిదోనని. చిన్నతనంలో నువ్వు పడిన కష్టాలు మరచిపోలేను చెల్లీ!

ప్రియసఖీ! మన షష్టిపూర్తి, పెళ్లిరోజు సందర్భంగా నేను ఇస్తున్న చిన్న బహుమతి ఈ ప్రేమలేఖ. మన నలభై వసంతాల వివాహవేడుక, షష్టిపూర్తి ఒకేరోజు రావటం విశేషమే కదా. ప్రతి పెళ్లిరోజుకూ ఏదో ఒక కానుక ఇస్తూ నిన్ను మురిపిస్తుండేవాణ్ని.

ఎలా ఉన్నావ్‌ చిన్నా! ఇక్కడ పరిస్థితిలేం బాగోలేదు. పెందలకాడే దీపాలార్పేసుకుని ఎవరిళ్లలో వాళ్లు గంప కింద కోళ్ల మాదిరి మునగదీసుకుని ఉంటున్నారు.

ఉత్తరం మొదలుపెడుతుంటే మన బాల్యం గుర్తొచ్చి ఆనందంతో చేతులు వణుకుతున్నాయి. మన స్నేహం, అల్లరి, సరదాలు, కోపతాపాలు అబ్బో తలుచుకుంటేనే మనసు పులకరిస్తోంది.  

ప్రియమైన కన్నీటికి... నేను నీకేమౌతానో తెలీదు.. నువ్వు మాత్రం నాకు అత్యంత ఆత్మీయురాలివి. ఏంటీ కన్నీటికి ప్రేమలేఖా! అది కూడా ఎవరో ఆప్తులకి రాసినంత ప్రేమగా రాస్తున్నానని ఆశ్చర్యపోతున్నావా?

ఎలా ఉన్నావ్‌? డైలీటెస్టులు, వీక్లీటెస్టులు, మంత్లీ టెస్టులంటూ క్షణం తీరికలేకుండా ఉంటున్నావ్‌ కాబోలు. ఎప్పుడైనా మేం జ్ఞాపకానికొస్తామా! ఇంట్లో అయితే రోజూ నీ ఊసే.

ఎక్కడుంటావో, ఎలా ఉంటావో అంతకంటే తెలీదు... కానీ... స్పష్టత లేని నీ రూపం నా కంటికి ఎదురుగా కదలాడుతూనే ఉంది. పరిచయంలేని గొంతేదో నా చెవులకు తియ్యగా వినిపిస్తూనే ఉంటుంది

వేయి భావాలనైనా పలికించగలిగే శక్తి ఒక మాటకు ఉందంటారు. అటువంటి ఎన్నో మాటలు కలిస్తే నువ్వు వస్తావు. అన్ని భావాలు ఎలా పలికించగలవు నువ్వు!

‘భార్యకి ఉత్తరం రాయటం’ - చాలా ముచ్చటైన అనుభవం కదూ! పెళ్లయితే అన్న నా కోరికల జాబితాలో ఈ ఉత్తరం రాయడం, రాయించుకోవడం కూడా ఒకటి. ఇ-మెయిల్స్, సెల్‌ఫోన్ల యుగంలో ఉంటూ, ఉత్తరం రాయటమంటే ఇప్పటివాళ్లకి మళ్లీ రాతియుగంలోకి వెళ్లినట్లే ఉంటుంది.